Sam Deroo ging niet mee met de Red Dragons in de oefenwedstrijden als voorbereiding op het WK in de Filippijnen. Hinderende stukjes in zijn elleboog dwongen hem tot een kleine ingreep en een revalidatieperiode bij Lieven Maesschalck. Maar intussen is Sam zo goed als helemaal genezen van dit euvel en kijkt hij met veel belangstelling uit naar het WK, dat voor de Red Dragons op 14 september begint, na nog enkele oefenmatchen tegen het China van coach Vital Heynen.

De kapitein van de nationale ploeg (FIVB 17) blikt ook hoopvol vooruit naar de ontmoetingen tegen Oekraïne (FIVB 14), Italië (FIVB 2) en Algerije (FIVB 87). Al is zijn conclusie erg duidelijk.

Sam Deroo: “Onze openingsmatch tegen Oekraïne is meteen de sleutelmatch in onze groep, als je ervan uit gaat dat Italië een té zware klus zal zijn en iedereen allicht wel zal winnen tegen Algerije. Net zoals bij de Yellow Tigers stoten alleen de eerste twee door naar de volgende ronde. Hopelijk kunnen we die mooie prestatie evenaren.”

Doorheen de jaren was Oekraïne dikwijls jullie zwart beest. De laatste ontmoeting tegen hen eindigde op een nipte 3-2 winst voor de Red Dragons…
“Juist. Ik herinner me die match. Maar zij speelden toen niet met hun beste team, hoewel er ook bij ons verschillende basisspelers ontbraken. Oekraïne is wel een ploeg met heel veel stabiele factoren. Alleen hun setter wordt al eens vervangen, maar ook dan is het nog een steengoede ploeg. Bovendien hebben ze een ganse zomer samen gespeeld in de VNL. Ze kennen mekaar dus door en door. Het is tegen hen inderdaad erop of eronder. Dat beseffen we wel.”

Maar jullie beschikken toch ook over een goede ploeg. Som eens even jullie sterke punten op.
“Dat klopt ook. Ik denk dat wij beschikken over een evenwichtige combinatie van drie anciens, aangevuld met enkele explosieve jongere gasten. Stijn D’Hulst is nog steeds een uitstekende setter en zowel ikzelf als Pieter Coolman hebben een uitstekend aanvoelen met hem. Wij hebben goede serveerders, maar zij ook. Ik denk dat we op de opslag misschien wel risico’s moeten nemen om hen te ontwrichten. Maar je weet ook dat een goede opslag van dag tot dag kan verschillen. Gevaarlijk. Zeker als we de eerste match moeten spelen in een andere zaal dan diegene die we gewend zijn. Het wordt dus een hele uitdaging om ze onder controle te houden in de punten. Daarin ligt wellicht de grootste uitdaging.”

Met een Dermaux in zijn dagje heb je toch een extra opslagkanon?
“Eigenlijk hoop ik dat we hem niet moeten opstellen, want dat betekent dat we goed bezig zijn. Maar hij is natuurlijk een geweldige joker, die we kunnen inbrengen als het nodig is. Receptioneel staan we ook behoorlijk sterk en onze libero’s zijn intussen goed geëvolueerd. Ik kijk wel positief naar onze groep. Wij beschikken over veel talent met o.a. natuurlijk Ferre Reggers, Wout D’heer, Seppe Rotty… Ik geloof in deze groep en in een goede dag moeten we in staat zijn Oekraïne te verslaan. Ik heb er een goed gevoel bij.”

Jullie kansen tegen de andere tegenstanders?
“Tegen Algerije zouden we in normale omstandigheden met de vingers in de neus moeten winnen. Italië is natuurlijk andere koek. Zij spelen twaalf maanden op topniveau. Zij hebben meer ervaring, terwijl onze recente matchen tegen Azerbaidjan en Oostenrijk geen echte waardemeters waren.
De oefenwedstrijden tegen Duitsland (één keer winst, één keer verlies) waren zeker nuttig, want ze werden gespeeld in volle zalen en met twee ploegen nagenoeg op hun sterkste. Hetzelfde tegen Tsjechië (één keer winst, één keer verlies), hoewel er daarin veel gewisseld werd. Ik hoop natuurlijk zelf mijn steentje te kunnen bijdragen, maar ik moet er nog een beetje in komen.”

Mochten jullie de volgende ronde halen, hoe liggen dan de kansen?
“Normaal gezien zijn Argentinië en Frankrijk de eerste twee uit die andere groep. Argentinië is zeker niet te onderschatten, want zopas wonnen ze nog van Polen. Maar normaal gezien, is er veel kans dat Frankrijk dan onze tegenstander wordt. Dat wordt dan net zo zwaar als de Yellow Tigers in hun 1/8ste finale. Maar ik speel liever tegen olympisch kampioen Frankrijk dan tegen Italië, hoe raar dat ook mag klinken. Die ploeg ligt ons beter en ze is soms al wel eens minder consistent.”

Hoe zie je de toekomst van de Red Dragons?
“Ik hoop zelf dat ik er nog lang kan bij horen en dat de droom blijft: Olympische Spelen halen. Nu we volgend seizoen in de VNL uitkomen en daarin trachten het behoud te verzekeren, zijn we ook verzekerd van sterke tegenstanders en van meer ervaring voor de ganse ploeg.”

Ben je ook nog spelersvertegenwoordiger in de FIVB-Commissie en wat hebben jullie daar de recente jaren als inbreng geleverd?
“Ja, ik ben lid van de FIVB Athlete Commission.
Ik vind dat we daarin al heel wat verwezenlijkt hebben. Een meer gestroomlijnde kalender met meer rust ingehouden dan vroeger voor de spelers van nationale teams. Vanaf volgend jaar geen kwalificatietoernooien meer. Alles verloopt dus via rankings of andere competities. We zijn bezig om een eerlijker betalingssysteem te ontwikkelen, rechtstreeks naar de spelers toe rondom VNL. Ik heb met hen en via de Olympische Spelen in Parijs gedurende drie weken meegewerkt achter de schermen om een aantal zaken te optimaliseren, maar het is wel een vrij politieke wereld waarin alles dus vrij traag gaat.”

In de clubcompetitie verhuis je van Russisch kampioen Kazan naar het bescheidener Novosibirsk. Leg eens uit.
“Met het oog op de toekomst wilden ze bij Kazan overschakelen naar jongere en meer Russische spelers. Mikhailov werd een dagje ouder en de schitterende Amerikaanse spelverdeler Christenson verhuisde naar Verona. De plaatsen voor de buitenlanders werden beperkt omdat ze het met de Serviër Luboric wilden proberen als topaanvaller. En dus verkoos ik te verhuizen naar Novosibirsk.”

Als je de Russische competitie volgt, denk ik maar aan drie topploegen: Kazan, Sint-Petersburg en Dinamo Moskou. Is dat geen stap terug?
“Ik denk dat je het breder moet zien dan drie topploegen, want met o.a. Fakel, Belgorod, Dinamo LO en Novosibirsk heb je toch ploegen die het iedereen lastig kunnen maken. Novosibirsk won b.v. vorig seizoen de tweede Russische beker en eindigde zesde in de competitie. Ik kom er in een ploeg terecht met een haast compleet Bulgaarse staff, waarin ik o.a. Konstantinov, Mitkov en Bogdanov terugvind. Bovendien is mijn vriendin ook een Bulgaarse. Ze spelen met een jonge, talentrijke Bulgaarse spelverdeler en ik ga er voor niks minder dan een medaille. Anders zou het een teleurstelling worden in mijn vijfde jaar Rusland.”

Je kan ze nog even bedanken omdat ze jullie vorig seizoen de toegang tot de Olympische Spelen belet hebben…
“We waren die dag nu eenmaal niet goed genoeg. En vermits elke wedstrijd meetelt in de rankings, moet je op dit niveau geen geschenkjes meer verwachten. Zij waren die dag veel meer ontspannen dan wij. We hadden alle rechtstreekse concurrenten geklopt en stonden met één been in de Olympische Spelen, maar ja, die 1% haalden we nét niet.”

Heb je geen hinder van de politieke situatie in Rusland?
“Er wordt vanuit Brussel niet meer op Moskou gevlogen. Ik moet dus via Istanboel in Novosibirsk geraken. Maar lokaal verneem je weinig van de oorlog tegen Oekraïne. Het wordt alleen wat lastiger om over en weer te vliegen.”

Tekst: Marcel Coppens