Onder de noemer van de BeNe Conference is die nieuwe competitie halfweg tussen de top vier uit Nederland en de top vier uit ons eigen land. Zes van acht deelnemers staken al vier van acht duels achter de kiezen. Voor alle duidelijkheid: er worden in het huidige format geen extra finales gespeeld. Na acht wedstrijden wordt de BeNe Conference gezegend met historisch een eerste winnaar.

Alle auspiciën wijzen in de richting van bekerwinnaar Knack Roeselare, die ongetwijfeld een verlengstuk zal breien aan de succeslijn van het lopende seizoen. Het team van Steven Vanmedegael won al eind vorig jaar de BeNe Cup tegen Orion Stars (3-1) in Den Bosch en omzeilde tot vandaag, vanuit de voorgift na de reguliere titel, alle hindernissen zonder veel tegenstand.

VHL Haasrode Leuven (vier op vier!) ontpopt zich in de BeNe-Conference tot een krachtige mededinger. Maar coach Hendrik Tuerlinckx torst het nadeel van een te laag aantal startpunten.

De Conference zou vooral Nederland interessante clashes opleveren. Zo kozen we voor een babbel met Stijn van Schie, hoofdaanvaller bij topclub Lycurgus uit Groningen. Hij speelde vier seizoenen in België. Eén campagne bij Caruur Gent, drie bij Knack Roeselare, de ongenaakbare leider (23 ptn) in deze grensoverschrijdende competitie. Op twee en drie prijken VHL Haasrode Leuven (20 ptn) en op drie Lycurgus Groningen (19 ptn). Lindemans Aalst (vierde) en Tectum Achel (zevende) staan een eind verder weg.

Stijn van Schie (2m04, nummer 10 op bovenstaande foto) ) klokte half februari af op dertig lentes jong. In zijn jonge jaren proefde hij van judo en zwemmen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zijn vader speelde jarenlang in de Nederlandse eredivisie. Tijdens het seizoen huist Stijn met vriendin Sanne en hond Guus in een appartement van de club in Groningen. Voorts beschikt het koppel over een privé-appartement in Leiden. Dat is niet de geboorteplaats van Stijn. Hij komt uit De Meern, een dorpje naast de stad Utrecht in de gelijknamige provincie.

Door transfers naar buitenlandse clubs (Caruur Gent, Roeselare en Budejovice/Tsj) bleek een studie organisatorisch moeilijk. Maar van Schie geeft nu – terug in Nederland – weer de aanzet om alsnog fysiotherapeut (kinesist) te worden.

Welke ervaringen deed je op in België? Eerst bij Caruur Gent (2018-2019) en daarna in jouw drie seizoenen (2019-2022) bij Knack Roeselare?

“Caruur werd mijn eerste buitenlandse club als full-prof. Ik had een fijne tijd onder coach Jan Van Huffel en teammaats als Bert Dufraing, Michiel Ahyi, Chris Ogink en Tim Degruyter. Met Roeselare (perfecte organisatie, zeer hoog niveau) won ik twee Belgische bekers en evenveel nationale titels. Mijn tweede seizoen bij de Knackies werd helaas totaal verstoord door de Covid-pandemie. Zo speelden we de bekerfinale zonder publiek in de Lotto Arena. Ik heb de heerlijkste herinneringen, nationaal en Europees (Champions League), aan kleppers Matthijs Verhanneman, Dennis Deroey, Stijn D’hulst en Pieter Coolman. Het is altijd fantastisch om met dergelijke natuurtalenten een pak prijzen te grijpen.”

Dit seizoen keerde je terug naar Nova Tech Lycurgus na een eerdere passage bij het toenmalige Abiant Lycurgus Groningen (2016 tot 2018).

“De ploeg onderging de laatste jaren een grondige gedaanteverwisseling. Arjan Taaij heeft zijn gebeitelde functie als headcoach ingeruild voor een rol in het management. De ervaren Australiër Mark Lebedew is zijn opvolger. Ik heb ooit tegen de Aussie gespeeld, toen hij fungeerde als trainer van VfB Friedrichshafen (Dui). Zijn aanpak oogt bijzonder. Dankzij zijn rustige stijl, gekruid met een vleugje humor en gefundeerd op een heldere visie. Hij roteert ook vaak. Ja, we hebben met hem al veel stappen gezet.”

Vind jij de BeNe Conference een innoverend initiatief?

“Jazeker. De Nederlandse interclub heeft zich de laatste jaren gestaag ontwikkeld. Ons niveau komt stilaan dichter bij het Belgische. Het is interessant om tegen veel verschillende ploegen te spelen, niet enkel in eigen land, maar via het nieuwe ‘cross-border’ format. Op termijn zal het niveau in beide landen hopelijk extra stijgen.”

De campagne verliep voor jullie niet echt ideaal?

“Neen, we moeten Auke van de Kamp het hele seizoen missen wegens long-covid. Hij werkt aan zijn herstel, maar het is afwachten of hij terugkeert op het oude niveau. We werden door Orion Stars (set-up Liam McCluskey) uitgeschakeld in de halve finales met heen en terug van de Nederlandse beker. Ik had pech met de timing van die confrontaties. Ik moest ziek het terrein verlaten al na de eerste set in de heenwedstrijd. In de return faalde helaas ons opslagwapen tegen het veel stabielere Orion. Een enorme domper. Ook in de BeNe Conference loopt het niet volgens plan. Slechts twee keer winst (versus Lindemans Aalst en Tectum Achel) tegenover twee keer verlies (tegen Knack Roeselare en VHL Haasrode Leuven, tweemaal 1-3). Zo hinken we achterop, in de wetenschap dat superfavoriet Knack Roeselare bovendien een wedstrijd minder heeft gespeeld. Ik vrees dat we de volle focus moeten richten op de play-offs voor het Nederlands kampioenschap.”

Jullie laatste partij, afgelopen vrijdag thuis tegen Achel, golfde kantje boord van 0-2 naar 3-2-winst?

“Jawel. Bij 0-2 achterstand leken we een vogel voor de kat. Maar de verplichte pauze van tien minuten na twee sets bleek onze redding. Achel hield zijn grote vorm van tijdens het seizoen niet langer vast en de weerstand brokkelde af. We effenden naar 2-2 en prikten raak in de tie-break. Dat geeft ons enige moed om de resterende vier wedstrijden op volle kracht af te werken. In en tegen Achel (op 22/3), thuis tegen Knack Roeselare (30/3), uit naar VHL Haasrode Leuven (6/4, cruciale zéér creepy match) en thuis tegen Lindemans Aalst (13/4).”

Ondertussen vonden de Lange Mannen van de nationale ploeg een nieuwe headcoach?

“De keuze viel op de illustere Joel Banks (coach Berlin Recycling Volleys), in België als ex-Maaseik geen onbekende. Hij combineert de Duitse topclub met zijn nieuwe rol bij Oranje. Hij heeft nog geen spelerslijst bekend gemaakt. Zo is het gissen wie van Groningen zal worden geselecteerd. Het is wel een zekerheid dat Oranje deelneemt aan de FIVB Volley Nations League en het WK in de Filipijnen.”

Er drijven donkere wolken boven de club. Jullie spelen in ‘overlevingsmodus’. Jullie hebben absoluut piekprestaties nodig om vers kapitaal aan te trekken?

“Ja, het is overduidelijk dat onze hoofdsponsor Nova Tech (clubeigenaar voor 75%) zijn verplichtingen niet kan nakomen. Het faillissement werd aangekondigd. Heldere antwoorden hebben we momenteel niet. De club is bezig met alle consequenties in kaart te brengen. Het ziet er niet al te best uit om te overleven. Niettemin willen we zeker tweede worden om zoals Knack Roeselare rechtstreeks toegang te verwerven tot de halve finales van de play-offs. Met Knack en Haasrode Leuven (vice-leider!) hebben we nog eitjes te pellen. Daarvoor heeft onze soms manke detailafwerking en broze mentale weerstand een dubbele correctie nodig. Onze prestaties moeten veel minder fluctueren als een jojo. Alleen in topvorm kunnen we Roeselare, vele jaren top met een intact team, en ook Haasrode Leuven extra uitdagen en vooral VHL remonteren voor stek twee. Na Achel bekampen we de top twee met het mes tussen de tanden.”

Noot van de redactie: Nova Tech torst een grote schuldenlast: o.a. 12 miljoen euro bij Rabobank en ook grote sommen bij andere privé-investeerders. Bij de eigenaars van Nova Technology (twee broers) werd beslag gelegd op hun huizen, inboedels en bankrekeningen. Een vette kluif voor curatoren. ‘Wait and see’, Lycurgus. Op hoop van de survival!

Tekst: Leo Peeters

Foto’s: archief, Roger van Schie en Jan Vanmedegael