Interview met Mieke Moyaert, trainer van de Young Red Dragons U19

Met het WK in Oezbekistan in zicht blikt bondscoach Mieke Moyaert terug op de intensieve voorbereidingsperiode van de Young Red Dragons U19. Het wereldkampioenschap vormt niet alleen een sportieve uitdaging, maar ook een unieke kans voor deze jonge generatie om te groeien als team en als individuele spelers.

Volgens Moyaert verliep de voorbereiding over het algemeen naar wens. Eind juni begon het team aan een stevig opbouwtraject, met enkele sterke oefenwedstrijden op de kalender. Zo werd er twee keer gespeeld in Frankrijk tegen de Europees kampioen bij deze leeftijdscategorie, en volgden er duels tegen Brazilië en Nederland. “We hebben het niveau echt alleen maar zien stijgen,” vertelt Moyaert. “De spelers zijn gegroeid, we hebben effectief kunnen werken aan onze spelprincipes en accenten gelegd waar dat nodig was.”

De trainingen waren intens en doordacht opgebouwd, met specifieke aandacht voor automatisme in het spel, stabiliteit in de receptielijn en een grotere betrokkenheid van het centrum. Ook werd er hard gewerkt aan de basisvaardigheden, zoals het opzetten van een zuiver blok en het correct reageren in min-situaties. “We hebben geprobeerd om op alle fronten beter te worden,” aldus Moyaert.

Een belangrijk accent lag op de receptie. Die moest stabieler worden, zowel tegen klassieke float services als tegen jump floats. Hoewel het zeker geen zwakke plek was, zag de staf nog ruimte voor verbetering. Ook in de aanval werden nieuwe stappen gezet. “We hebben onze pipe meer geïntegreerd en verschillende variaties getraind voor typische matchscenario’s. Blokkerend zijn we ook verder gaan bijsturen, met oog voor het 3-blok.

De grootste progressie zag Moyaert in de organisatie van het team. De structuur op het veld, zowel in block-defence als in recover, werd naar een hoger niveau getild. “Dat is iets wat ook andere coaches of managers vaak opmerken tijdens toernooien. Dat we als team goed georganiseerd zijn, strak in de afspraken, en duidelijk communiceren op het veld.”

Wat dit team typeert, is volgens Moyaert de uitgesproken vechtersmentaliteit. “Het zijn enorm competitieve spelers, met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze hangen goed aan elkaar, zowel op als naast het veld. Ze zijn gedisciplineerd, leergierig en groeien dankzij die ingesteldheid voortdurend. We zijn misschien niet het grootste of meest fysieke team, maar we maken het verschil in organisatie, slimheid en mentaliteit.”

Ook de mentale voorbereiding kreeg veel aandacht. Voor veel spelers is dit niet het eerste grote toernooi. Ze speelden eerder al op EK’s en andere kwalificatiemomenten, en kennen dus de verwachtingen. “Het is het laatste toernooi van deze lichting, dus we willen er alles uithalen. We hebben samen doelen bepaald, nagedacht over onze teamidentiteit, en uitgesproken hoe we als ploeg willen overkomen. Niet alleen in resultaat, maar ook in houding en uitstraling.”

De tegenstand in de poule wordt niet onderschat. Pakistan is een onbekende factor, maar zeker niet te negeren. Turkije en Argentinië gelden als de zwaarste tegenstanders, al zullen ook de andere drie wedstrijden verre van eenvoudig zijn. “Elke ploeg op een WK heeft zijn plaats verdiend, dat zegt al genoeg,” zegt Moyaert. “We mikken op een plaats bij de eerste vier in onze poule. Zo spelen we na de groepsfase om de plaatsen één tot zestien. En dan wordt het meteen serieus, want in de eerste knock-outronde nemen we het op tegen een ploeg uit wat gerust de poule des doods genoemd mag worden, met landen als Iran, Italië en Spanje. Win je die match, dan blijf je in de running voor plaats één tot acht. Verlies je, dan speel je verder voor plaats negen tot zestien. Het is dus van bij het begin scherp zijn.”

Wat Moyaert hoopt dat de spelers meenemen uit dit WK, gaat verder dan het resultaat alleen. “Het is moeilijk om dat in één zin te vatten, maar ik hoop vooral dat het voor hen een leerproces is. Ze moeten beseffen hoe waardevol dit soort ervaringen zijn voor hun ontwikkeling als topsporter. Elke internationale wedstrijd, elk moment op het veld, is een stap richting de volgende fase. Sommigen van hen zullen hopelijk doorgroeien naar de Red Dragons. Wat ze hier leren, nemen ze altijd mee.”

Voor haar persoonlijk blijft het een bijzonder traject. “Dit is mijn derde WK als coach, maar het blijft speciaal. Je geraakt niet zomaar op zo’n toernooi. Er gaat veel voorbereiding, selectie en inzet aan vooraf. Het is een privilege om met deze groep te mogen werken. Het is een team dat enorm coachbaar is, met veel drive en karakter. En natuurlijk, ondersteund door de beste staf die ik me kan wensen, kan ik alleen maar trots zijn dat we hier staan.”

Spelers
Hubert Guilhem
Mertens Warre
Speltinckx Viktor
Rauwoens Joppe
Devoghel Ward
Vanbroekhoven Tuur
Strobbe Jannes
Stoliar Andre
Coussens Jules
Vermarien Daan
Neyens Thomas
Van Pelt Ferre

Staff
Moyaert Mieke – Head Coach
Loosen Ben – Assistant Coach
Pierre Henry – Assistant Coach
Weyns Jan – Assistant Coach
Lippens Wout – Physiotherapist
Dupont Damien – Team Manager