De loting voor het EK volleybal 2026 is bekend en dat moment zorgde opnieuw voor opwinding in de Belgische volleybalmiddens. Zowel de Red Dragons als de Yellow Tigers timmeren namelijk volop aan de weg naar de top terwijl ze zich onderweg proberen te onderscheiden door consistentie, visie en talentontwikkeling.

Met beide nationale ploegen die zich - voorlopig nog achter de schermen - voorbereiden op het EK, een duidelijke roadmap richting LA 2028 en een gestructureerd ontwikkelingsmodel met ‘shadow teams’, laat Kris Eyckmans zien dat het Belgische volleybal ambitieus en toekomstgericht werkt. Het WK 2025 bevestigde in elk geval wat mogelijk is, maar nu gaat het erom dit potentieel te vertalen naar een blijvende Europese en wereldtopstatus.

Voor alle duidelijkheid: de Red Dragons (FIVB-15) trekken volgende zomer naar Finland, terwijl de Yellow Tigers (FIVB-14) hun groepsfase afwerken in Azerbeidzjan. Voor beide ploegen liggen uitdagende poules klaar: de mannen treffen Servië (13), Finland (18), Nederland (20), Estland (34) en Denemarken (41); de vrouwen treffen Nederland (8), Roemenië (24), Spanje (30), Portugal (41) en gastland Azerbeidzjan (48).
Kris Eyckmans, technisch directeur Topsport bij Volley Vlaanderen, ziet de loting als een cruciaal moment om de Belgische teams in Europees perspectief te plaatsen. Europa domineert het volleybal, en de top-4 van het WK 2025 bij de mannen bestond volledig uit Europese ploegen. Bij de vrouwen is het beeld minder uitgesproken, mede door Aziatische invloeden, maar ook daar domineert Europa nog steeds de ranglijsten.

Wat wel duidelijk werd na de afgelopen WK’s: België bevindt zich op de drempel naar de allerbeste ploegen. De Red Dragons stelden zich sterk op tegen Italië, Finland en Oekraïne, terwijl de Yellow Tigers indruk maakten tegen Polen. Tegelijkertijd tonen de resultaten de noodzaak van strategische planning, talentontwikkeling en het optimaal benutten van ervaren spelers.

Samen met bondscoaches Emanuele Zanini en Kris Vansnick staat ook strateeg Eyckmans voor de taak om niet alleen het huidige succes te consolideren, maar ook een duurzame weg naar de wereldtop te creëren. Hij legt uit hoe Europese dominantie, spelerspopulatie en de generatie-overspanning samenkomen in de visie van de Belgische volleybalbond.

Kris, de loting voor het EK 2026 is bekend. Hoe beoordeel je de poules van de Red Dragons en Yellow Tigers?
Kris Eyckmans: “Beide teams zitten in interessante, maar zeker uitdagende poules. Bij de mannen treffen de Dragons Servië, Finland, Nederland, Estland en Denemarken. Servië is de enige ploeg die momenteel hoger staat dan België op de wereldranglijst, maar dat betekent niet dat we moeten terugschrikken. Het is vooral belangrijk om in de eerste matchen meteen te tonen dat we mee kunnen, want de top-4 van elke poule stoot door naar de 1/8e finales. Bij de vrouwen is Nederland het hoogste gerangschikte team, maar ook hier zijn er voldoende kansen. Roemenië, Spanje, Portugal en Azerbeidzjan vormen een haalbare uitdaging voor de Tigers, waarbij we meteen willen laten zien dat België serieus meedoet in de Europese top.”

Je verwees eerder naar het WK 2025. Wat leerde dat toernooi over Europese dominantie en de positie van België daarin?
“Het WK bij de mannen laat zien hoe dominant Europa is. Alle halvefinalisten – Bulgarije, Tsjechië, Italië en Polen – zijn Europees. Zelfs de vier Europese landen die de poulefase niet haalden - en bij drie van die vier was het per definitie onmogelijk - omdat ze met twee andere Europese landen in de poule zaten. Het vierde land was dan weer dubbel olympisch kampioen Frankrijk. Een ander voorbeeld om aan te tonen hoe sterk de Europese landen zijn: als je kijkt naar de rangschikking op het WKU19 en dan zie je dat van de 24 deelnemende ploegen, alle Europese ploegen in de top-12 zitten. Bij de vrouwen is het aandeel Europese landen iets minder uitgesproken, mede door de Aziatische invloeden. Maar ook daar zien we dat Europa de toon zet. Voor België betekent dat: het wordt moeilijk, maar met de juiste voorbereiding en focus kunnen we op elk EK een rol van betekenis spelen.”

In dat opzicht zou je dus een parallel kunnen trekken tussen het afgelopen WK en het komende EK. Hoe evalueer je de prestaties van de Red Dragons op het WK?
“De Dragons hebben een indrukwekkend toernooi gespeeld. Hun start tegen Oekraïne was dominant en tegen Italië hebben ze laten zien dat ze kunnen meekomen op het hoogste niveau, terwijl ook de zege tegen Finland knap was. De eerste twee sets speelden ze werkelijk fenomenaal, maar ook in sets 3 en 4 lieten ze hun grote klasse zien. Vooral de manier waarop ze daar bleven vechten was monumentaal. En wat nog opviel, was de mentale kracht van de groep en het collectief denken: functionele wissels, sterke teamcohesie en ervaren spelers die jonge talenten ondersteunen. Die combinatie geeft vertrouwen voor het EK.”

Vraag: En de Yellow Tigers? Ze misten nipt de top 8. Wat is positief voor de toekomst?
“De Tigers hebben laten zien dat ze kunnen concurreren met de sterkste landen. De nipt verloren wedstrijd tegen Polen was zenuwslopend, maar toont dat de jonge kern (met speelsters zoals Liese Verhelst en Tea Radovic, red.) klaar is om zich te ontwikkelen. Het is ook een bevestiging dat onze strategie om ervaring en jeugd te combineren werkt.”

Je sprak eerder over de internationale uitstraling van België en de manier waarop men naar ons kijkt. Licht dat eens even toe?
“Kijk, wanneer ik spreek met collega’s uit landen zoals Hongarije, Nederland of Kroatië, merk ik dat ze echt opkijken naar het Belgische model. Hoewel we een klein land zijn, wordt onze aanpak en structuur internationaal erkend. In 2021 publiceerde de FIVB bijvoorbeeld een artikel met de titel ‘Belgium, a small nation challenging the world’. Tegenwoordig gebruik ik het eerder als slagzin: ‘Belgium, a small nation smashing the world.’ Het geeft een duidelijk signaal: België kan een rol van betekenis spelen, zelfs tegen veel grotere landen. Ik kan nu verwijzen naar de wedstrijd van de Dragons tegen Italië op het WK als voorbeeld. Dat soort prestaties laat zien wie we zijn en waarom ons model internationaal bewondering oogst.”

Finland oogstte eveneens lof, al maakten ze tegen Reggers en Deroo geen schijn van kans.
“Finland is een team dat voornamelijk bestaat uit twee generaties of geboortejaren. Het is interessant om te zien of dit het resultaat is van een structureel model waarin jonge en ervaren spelers goed geïntegreerd worden. In België hebben we vooral bij de mannen een generatie-overspanning, als je kijkt van bijvoorbeeld Stijn D’Hulst (34) en Sam Deroo (33) tot en met Gorik Lantsoght (19), hetgeen aangeeft dat er bij ons structureel kwaliteit is.
Kijk, ik had dit voor aanvang van de WK’s al doorgesproken met Zanini en Vansnick. Bij de mannen overspant de kern meer generaties, van 2000 tot 2004, maar lijkt er een kloof met de meest ervaren spelers zoals Stijn D’Hulst, Pieter Coolman en Sam Deroo. De sleutel blijft om te combineren met ruimte voor jonge talenten. Zo behouden we een sterke kern en bouwen we aan de toekomst.”

Stokpaardjes van jouw visie zijn de zogenaamde ‘shadow teams’ en de individuele begeleiding van jonge talenten.
“Die zijn essentieel. Met de ‘Rising Dragons’ en ‘’Rising Tigers’ willen en kunnen we individuele opvolging bieden, spelers technisch en fysiek ontwikkelen en inspelen op blessures of tijdelijke afwezigheden. We richten ons in de jeugdreeksen op de U19. Waar we vroeger de U20 en U21 hadden, worden deze spelers nu geïntegreerd bij de Rising Dragons en Tigers zodat talenten kunnen aansluiten bij de senioren zonder de kern te destabiliseren. Dat is een structurele aanpak om België op lange termijn een wereldtopniveau te laten bereiken.”

Een duidelijke knipoog naar LA 2028… Hoe realistisch is de olympische droom voor België?
“Realistisch en zeker ook een doel, mits we consistent presteren. Voor de Olympische Spelen zijn slechts 12 plekken beschikbaar. Kwalificatie verloopt via continentale kampioenschappen, WK-resultaten en wereldranking. Voor de Dragons en Tigers betekent dat in de praktijk waarschijnlijk dat ze op plek 10 of 11 op de wereldranglijst moeten staan. Constant wedstrijden spelen op topniveau in de VNL en een goed EK-resultaat kunnen een katalysator zijn. Het is een strenge en harde weg, maar haalbaar met de juiste visie en structuur.”

Wat geeft je het meeste vertrouwen dat België op korte en middellange termijn een vaste waarde wordt op het hoogste niveau?
“Simpel: het systeem werkt en de structuur die we de afgelopen twintig jaar hebben opgebouwd is daarvan ons fundament. We hebben een consistente afstemming met onze coaches, een duidelijke speelstijl en de shadow teams die jonge talenten begeleiden. Het proces staat stevig en de meest recente resultaten bevestigen dat deze aanpak begint te renderen.”
In hoeverre speelt de populatie van België een rol in die ambitie?
“Dat is inderdaad een belangrijke factor. Als je het vergelijkt met landen zoals Italië of Polen, dan zie je dat die landen makkelijk vervangingen hebben op cruciale posities: valt er een middenman uit, dan staat er iemand van 2m07 klaar. Bij ons is de vijver veel kleiner en zijn de opties beperkt. Dat betekent dat we uiterst selectief en structureel moeten werken om de breedte van de kern te waarborgen. Gelukkig zijn onze Franstalige collega’s van de FVWB recent ook intenser gaan opleiden. Samen met de fundamenten die er al in Vlaanderen liggen, versterkt dat op termijn de breedte en het niveau van ons volleybal. Akkoord, onze populatie blijft een beperking, maar het dwingt ons ook tot innovatie en gerichte ontwikkeling. Kijk, ondanks de uitdagingen, ben ik ervan overtuigd dat we op korte termijn een vaste waarde kunnen worden op het allerhoogste niveau.”

Tekst: KH
Foto: VolleybalWorld

Kerncijfers – Belgische ploegen en EK 2026
Red Dragons – Groep C (in Finland)
Servië (FIVB-13), België (FIVB-15), Finland (FIVB-18), Nederland (FIVB-20), Estland (FIVB-34), Denemarken (FIVB-41).
Top-4 stoot door naar 1/8e finales

Yellow Tigers – Groep C (in Azerbeidzjan)
Nederland (FIVB-8), België (FIVB-14), Roemenië (FIVB-24), Spanje (FIVB-30), Portugal (FIVB-41), Azerbeidjzjan (FIVB-48).
Top 4 stoot door naar 1/8e finales

WK 2025 – Europese dominantie
Mannen:
● Alle halve finalisten: Bulgarije, Tsjechië, Italië, Polen → 100% Europees
● Slechts vier Europese ploegen overleefde de poulefase niet (waaronder dubbel olympisch kampioen Frankrijk).

Vrouwen:
● Europa dominant, maar minder uitgesproken (twee van de vier ploegen in halve finales kwamen uit Europa, al werd het wel een zuivere Europese finale)
● Aziatische invloeden merkbaar (China, Zuidwest-Azië)