Dit weekeinde worden de Masterfinales van het Belgisch beachvolleybal gespeeld op het ‘Sportstrand’ van Nieuwpoort. Vorige week werd de laatste manche van het nationaal kampioenschap afgewerkt. Vrijdag, zaterdag en zondag wordt er gestreden voor de Belgische titel. Altijd goed voor spanning, altijd goed voor een verrassing. Tien dagen strandplezier aan zee met een strandloop, de jeugdkampioenschappen, een recreatief beachtoernooi en ook een leuke variante beachvolley ‘Battle & Bond’. En dan nog die Masters. Ze pakken het groots aan in Nieuwpoort.

Louis (1992, 1.95m) en Gilles (1995, 1.93m) Vandecaveye horen zoals elk jaar bij de favorieten. Het broederpaar vormt al vijf jaar lang een beachduo. Toch stonden ze nog maar één keer op de hoogste podiumplaats. In 2022, dat wil zeggen dat ze daarna twee keer naast de titel grepen.

Blijft dat dan een beetje hangen of zorgt dat daartegenover voor brandstof en motivatie om dit jaar opnieuw Belgisch kampioen te worden?

Gilles Vandecaveye: “Die ontgoocheling was telkens heel groot, dat vergeet je niet. Maar toch zorgt het voor energie: je wil nog eens het kampioenschap winnen en de titel grijpen. Omdat dat de vorige keren niet lukte, groeit het verlangen alleen maar. Wees gerust, de ambitie blijft intact. Is de druk daardoor iets groter, ik denk het niet. Misschien is er op zo’n kampioenschap - een titelstrijd is toch nog iets anders - een beetje meer stress. Eigenlijk gaat het altijd over hetzelfde doel: we willen zo graag. We willen altijd winnen. We hebben twee trainers: Dirk Deboisserie en Christophe Van de Plas. Christophe geeft ook aandacht aan het mentale aspect. We hebben het item over prestatiedruk al een paar keer besproken.”

Dat winnen is dit jaar in het ‘Belgian Beachvolley Championship’ maar één keer gelukt, in Haacht. Maar internationaal was het een schot in de roos.

“Er zijn dit jaar minder manches in ons land en we zijn ook actief geweest tijdens internationale toernooien. We hebben twee keer goud gehaald op het CEV Future toernooi van Ios Island (Griekenland) en uiteraard ook in Leuven. De data van de toernooien in België en in het buitenland vielen soms samen. We trachten trouwens ieder jaar aan een viertal Pro-Tour-toernooien deel te nemen. De punten van de beste drie resultaten worden door de CEV samengeteld. Dat geeft ruimte om eens een minder toernooi te spelen. Maar dit jaar was eigenlijk geweldig met twee internationale eindzeges. Leuven was echt het hoogtepunt. Die zege telt voor meer dan twee overwinningen in een Belgische manche, vooral omdat het heel onverwacht was.”

Jullie investeren erg veel in de sport, winter en zomer. Is de zaalcompetitie net iets belangrijker dan het beachvolleybal?

“De ambitie is er altijd. Bij mij ligt dat misschien iets anders bij Decospan Menen, waar je acht-negen maanden onder contract staat en er moet gepresteerd worden. Bij Louis - hij volleybalt bij Marke-Webis Wevelgem - is de druk waarschijnlijk niet zo aanwezig. Maar voor ons maakt dat niet uit. Tijdens die drie-vier maanden beach willen we ook presteren. We zijn er zo veel mee bezig. Dan wil je iets neerzetten, dan wil je iets bereiken.

We trainen trouwens maar twee keer per week. Want de toernooien worden op zaterdag én zondag afgewerkt. Dan zitten we reeds aan vier beachactiviteiten op zeven dagen tijd. Bij internationale wedstrijden is het zelfs meer, dan vertrekken we op donderdag en komen pas maandag terug.”

Een vijfde plaats op het Ladeuzeplein in de Belgische manche, maar dan plots die eindzege in dat CEV Future toernooi, een week later in datzelfde Leuven. Vorige week tweede in de manche van Nieuwpoort. Volgend weekend dan maar opnieuw verrassen en sterk uithalen? Spelen jullie misschien verstoppertje? Is dit een tactisch steekspel en houden jullie de topvorm voor de finale?

“Neen, absoluut niet. Wanneer je op het veld staat, dan ga je ervoor. Dat hebben we vorige zondag ook gedaan. We hebben een goed niveau gehaald. Toch bleken Kyan Vercauteren en Joppe Van Langendonck net iets sterker. Ze toonden hun fysieke dominantie, vanwege hun dagelijkse trainingen. Maar er zijn nog meer favorieten. Martijn Colson en Dennis Deroey, nooit onderschatten. En ook Christophe Witvrouwen en Daan Hendrikx mogen we niet vergeten. Die mannen kunnen altijd iets extra tijdens Masterfinales. Maar onze concurrenten en eigenlijk alle teams die we zullen tegenkomen zullen zich moeten tonen. Onze motivatie is groter dan ooit. “

Tekst: Walter Vereeck
Foto: Fotope