Zijn ploeg werd deze week uitgeschakeld in de Europese beker voor landskampioenen, maar Basil Dermaux en zijn ploegmaats van Knack Roeselare staan zondagmiddag in het Antwerpse Sportpaleis voor een nieuwe uitdaging: de bekerfinale tegen zijn ex-ploeg Decospan Menen.
De 22-jarige opposite van de landskampioenen wordt getipt als de seizoenrevelatie, ondanks het verlies in Tours was hij daar toch topscorer van de wedstrijd en velen verwachten hem dan ook als mogelijke spelbepalende figuur in de bekerfinale. Basil blijft er zelf nuchter en bescheiden bij: “Een match win je niet in je eentje!” Even deze sympathieke jongeman voorstellen.
Basil Dermaux: “In mijn jonge jaren heb ik vele sporten beoefend: zwemmen, voetbal, turnen, tennis en volleybal. Maar uiteindelijk vond ik volleyballen wel het leukste en ik bleek daar wel wat talent voor te hebben en dus volgde de logische keuze. Ik ging volleyen bij Roeselare en toen ik 19 jaar oud was, verhuisde ik voor twee seizoenen naar Menen.”
Maar dan werd je geteisterd door een zware blessure…
“Het seizoen was nog niet begonnen, maar in augustus scheurde ik de voorste kruisbanden van mijn knie tijdens een training met de Red Dragons. Niemand in de buurt, maar slecht neergekomen met een bepaalde relatie in de knie tot gevolg. Vaarwel olympisch kwalificatietoernooi en zes maanden revalidatie.”
Een dikke maand geleden moest je dan weer even aan de kant blijven met een pinkblessure…
“Dat is allemaal eigen aan de sport, zeker? Mijn pink was gekneusd en hij was samen getaped met mijn ringvinger. Maar toen ik daar een blok op kreeg, was de pink nog meer gekneusd, al werd dat allemaal redelijk snel hersteld. Nu ben ik weer helemaal fit.”
Duidelijk, want in Tours werd je deze week topschutter zelfs zonder de zieke spelverdeler Stijn D’Hulst.
“Seppe Van Hoyweghen heeft dat als zijn vervanger helemaal niet slecht gedaan, maar het blijft natuurlijk wat aanpassen. Maar eigenlijk hebben we de kwalificatie verspeeld in de heenmatch. Toen we een 2-0 voorsprong hadden, kregen we zes matchballen die we niet benutten. Hoe dat komt? Ik denk dat we ergens het gevoel hadden dat we er al waren, we speelden even té relaxed en daar profiteerde Tours ten volle van.”
Je wordt genoemd als ‘speler van het jaar’…
“Geen flauw idee. Het is de eerste keer dat ik me in zulke situatie bevind, maar ik zie vele kandidaten om die titel te bemachtigen. Bij Knack Roeselare lopen er alvast een aantal rond.”
Kijk je als opposite op naar bepaalde andere spelers op jouw positie?
“Niet echt. Maar Ferre Reggers is alleszins een goed voorbeeld, hoewel hij mijn rechtstreekse concurrent is voor die positie in de nationale ploeg. Maar een toffe kerel, hoor! En Kukartsev – momenteel bij Tourcoing – liet bij Roeselare ook wel een sterke indruk na.”
Word jij in de bekerfinale ook de bepalende figuur?
“Dat durf ik niet zeggen. Ik denk dat we om te winnen een ganse ploeg nodig hebben. Velen willen ons de favorietenrol toewijzen. We zijn er weliswaar klaar voor, de nederlaag tegen Tours heeft ons niet geknakt, maar we moeten op onze hoede blijven, want Menen kennende, komen zij ook gretig aan de opslaglijn. Hun laatste matchen waren misschien niet zo’n succes, maar ik denk dat ze absoluut willen pieken naar deze bekerfinale.”
Je kent ze door en door. Waar moet je bij hen voor opletten?
“Hun opslag. Ze kunnen behoorlijk opslagdruk zetten. Ook blokkerend zijn ze niet slecht. En je mag ze zeker niet ‘in the flow’ laten komen, want dan beginnen ze beter en beter te spelen.”
Op welke gebieden moet je zelf nog beter worden en voor hoe lang heb je nog een contract bij Knack Roeselare?
“Ik kan zeker op alle gebieden nog verbeteren. Als ik er specifiek iets moet uitkiezen dan zou ik zeggen dat ik in ‘defense’ nog behoorlijk beter kan worden. Daarom is het misschien wel niet slecht dat ik nog een contract voor twee bijkomende jaren heb bij Knack Roeselare. Daar kan ik me verder ontwikkelen.”
Jouw prestaties zijn zeker niet onopgemerkt voorbij gegaan. Kreeg je nog geen aanbiedingen uit het buitenland?
“Absoluut. Er kwamen al vragen uit Polen en Italië, toch twee hoog gequoteerde competities. Mijn vriendin zou daar niet weigerachtig tegenover staan, maar ik volg ook nog cursussen bedrijfsmanagement in Kortrijk en dat loopt voorlopig uitstekend.. Niet slecht om dat te combineren met het volley, want daardoor verleg je toch wel even de focus.”
Hoe zie je zelf jouw volleytoekomst?
“Eerst een zo hoog mogelijk niveau halen en dan mijn droom in vervulling zien gaan: spelen in Italië, Polen of – waarom niet – Japan.”
Je laat de nationale ploeg ook niet vallen?
“Zeker niet. Ik heb met pijn in het hart gevolgd hoe ze net de deelname aan de Olympische Spelen 2024 lieten ontglippen. Maar daaraan wil ik zeker nog ooit deelnemen en concurreren op het hoogste niveau. Dat wordt echter geen gemakkelijke opgave, want we zullen ons allicht moeten qualificeren via een plaats op de wereldranglijst. Daartoe moeten we allicht in de VNL-competitie geraken. Niet eenvoudig, hoewel we volgens mij over spelers beschikken die dat kunnen waar maken. Maar eerst die bekerwinst!”
Tekst: Marcel Coppens